[صفت]

vergeblich

/fɛʁˈɡeːplɪç/

غیرقابل مقایسه

1 بیهوده بی‌فایده، بی‌نتیجه

1.Ich habe vergeblich versucht, ihn anzurufen.

1. من بیهوده تلاش کردم تا با او تماس بگیرم.