[فعل]

to exhale

/eksˈheɪl/

فعل گذرا و ناگذر

[گذشته: exhaled] [گذشته: exhaled] [گذشته کامل: exhaled]

1 بازدم کردن نفس بیرون دادن

formal

مترادف و متضاد inhale

1.He sat back and exhaled deeply.

1. او تکیه داد و نفس عمیقی بیرون داد.
2.She exhaled the smoke through her nose.

2. او دود (سیگار) را از بینی‌اش بیرون داد.