[فعل]

to reside

/rɪˈzaɪd/

فعل ناگذر

[گذشته: resided] [گذشته: resided] [گذشته کامل: resided]

مشاهده در دیکشنری تصویری

1 سکونت داشتن ساکن بودن، اقامت داشتن

معادل ها در دیکشنری فارسی: اقامت کردن زندگی کردن ساکن بودن سکنی گزیدن سکونت داشتن

formal

1.Their passports do not give them the right to reside in Britain.

1. گذرنامه‌های آنها به آنها اجازه سکونت داشتن در بریتانیا را نمی‌دهد.