[اسم]

die Epoche

/eˈpɔxə/
قابل شمارش مونث
[جمع: Epochen] [ملکی: Epoche]

1 عصر دوره، دوران

مترادف و متضاد Phase Zeitalter
  • 1.Der Untergang des Römischen Reiches war der Beginn einer neuen Epoche.
    1. نابودی امپراتوری روم، شروع یک عصر جدید بود.
  • 2.Die Renaissance war die Epoche nach dem Mittelalter.
    2. رنسانس دوره بعد از قرون‌ وسطی بود.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان