[اسم]

die Epoche

/eˈpɔxə/

قابل شمارش مونث

[جمع: Epochen] [ملکی: Epoche]

1 عصر دوره، دوران

مترادف و متضاد Phase Zeitalter

1.Der Untergang des Römischen Reiches war der Beginn einer neuen Epoche.

1. نابودی امپراتوری روم، شروع یک عصر جدید بود.
2.Die Renaissance war die Epoche nach dem Mittelalter.

2. رنسانس دوره بعد از قرون‌ وسطی بود.