[فعل]

to squint

/skwɪnt/

فعل گذرا و ناگذر

[گذشته: squinted] [گذشته: squinted] [گذشته کامل: squinted]

1 زیر چشمی نگاه کردن

1.He squinted at the letter in his hand.

1. او زیر چشمی به نامه ی در دستش نگاه کرد.
2.She was squinting through the keyhole.

2. او زیر چشمی از سوراخ کلید به داخل نگاه می کرد.