[فعل]

auslösen

/ˈaʊ̯sˌløːzn̩/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: löste aus] [گذشته: löste aus] [گذشته کامل: ausgelöst] [فعل کمکی: haben ]

1 موجب شدن باعث شدن

مترادف و متضاد verursachen

1.Die Nachricht löste bei allen Bestürzung aus.

1. این خبر موجب شگفت‌زدگی همه شد.
2.Viren können Krankheiten auslösen.

2. ویروس‌ها می‌توانند موجب (بروز) امراضی شوند.