1 . زانو زدن
[فعل]

knien

/kniːn/
فعل ناگذر
[گذشته: kniete] [گذشته: kniete] [گذشته کامل: gekniet] [فعل کمکی: haben & sein ]

1 زانو زدن

  • 1.Die Decke war so niedrig, dass ich auf dem Boden knien musste.
    1. سقف آنقدر پایین بود که من باید روی زمین زانو می‌زدم.
  • 2.Sie kniete vor dem Altar und betete.
    2. او در مقابل محراب زانو زد و نیایش کرد.
تصاویر
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان