[فعل]

to assail

/əˈseɪl/

فعل گذرا

[گذشته: assailed] [گذشته: assailed] [گذشته کامل: assailed]

1 حمله کردن هتاکی کردن، مورد ضرب و شتم قرار دادن، به شدت انتقاد کردن

مترادف و متضاد assault attack criticize

1.He was assailed with fierce blows to the head.

1. او توسط مشت های سنگینی به سر مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
2.The proposal was assailed by the opposition party.

2. پیشنهاد توسط حزب مخالف مورد حمله واقع شد.