[فعل]

to exult

/ɪɡˈzʌlt/

فعل ناگذر

[گذشته: exulted] [گذشته: exulted] [گذشته کامل: exulted]

مشاهده در دیکشنری تصویری

1 به وجد آمدن خوشحال بودن، با شادی گفتن

مترادف و متضاد rejoice

1.‘We won!’ she exulted.

1. او با شادی گفت: "ما بردیم!"
2.He leaned back, exulting at the success of his plan.

2. او تکیه داد و به خاطر موفقیت نقشه اش به وجد آمد.