دیکشنری انگلیسی به فارسی

فعل
1. نامیدن صدا زدن، صدا کردن 2. فریاد زدن داد زدن 3. زنگ زدن تماس گرفتن، تلفن زدن 4. فرا خواندن احضار کردن 5. تشکیل دادن (جلسه)
اسم
1. فریاد بانگ، آواز (پرنده) 2. تماس (تلفنی) 3. ملاقات کوتاه ویزیت 4. درخواست تقاضا
گزارش خطا در این صفحه

call

/kɔːl/
/kɔːl/

[فعل]

Present

  • I call
  • you call
  • he/she/it calls
  • we call
  • you call
  • they call

Preterite

  • I called
  • you called
  • he/she/it called
  • we called
  • you called
  • they called

Present continuous

  • I am calling
  • you are calling
  • he/she/it is calling
  • we are calling
  • you are calling
  • they are calling

Present perfect

  • I have called
  • you have called
  • he/she/it has called
  • we have called
  • you have called
  • they have called

Future

  • I will call
  • you will call
  • he/she/it will call
  • we will call
  • you will call
  • they will call

Future perfect

  • I will have called
  • you will have called
  • he/she/it will have called
  • we will have called
  • you will have called
  • they will have called

Past continuous

  • I was calling
  • you were calling
  • he/she/it was calling
  • we were calling
  • you were calling
  • they were calling

Past perfect

  • I had called
  • you had called
  • he/she/it had called
  • we had called
  • you had called
  • they had called

Future continuous

  • I will be calling
  • you will be calling
  • he/she/it will be calling
  • we will be calling
  • you will be calling
  • they will be calling

Present perfect continuous

  • I have been calling
  • you have been calling
  • he/she/it has been calling
  • we have been calling
  • you have been calling
  • they have been calling

Future perfect continuous

  • I had been calling
  • you had been calling
  • he/she/it had been calling
  • we had been calling
  • you had been calling
  • they had been calling

Future perfect continuous

  • I will have been calling
  • you will have been calling
  • he/she/it will have been calling
  • we will have been calling
  • you will have been calling
  • they will have been calling
1. call [فعل گذرا]
1. نامیدن صدا زدن، صدا کردن

گذشته: called,   گذشته کامل: called,  
مترادف:   address christen designate name

1. a boy called Adam

1. پسری که "آدام" نامیده می شود.

2. Did somebody call my name?

2. کسی اسم من را صدا زد؟

3. Everyone calls me by my nickname.

3. همه با اسم مستعارم من را صدا می‌کنند.

4. Their latest album is called "In Rainbows."

4. آخرین آلبوم آنها "در رنگین کمان ها" نامیده می شود.

کاربرد فعل call به معنای نامیدن
فعل call به معنای نامیدن یعنی دادن اسم خاصی به کسی یا چیزی است.
"They decided to call the baby Mark" (آنها تصمیم گرفتند بچه را "مارک" بنامند.)
وقتی می خواهیم با کسی صحبت کنیم فرد را با اسم یا لقب خاصی می نامیم. در این کاربرد هم از فعل call استفاده می کنیم. مثلا:
"His name's Hiroshi but everyone calls him Hiro" (اسم او "هیروشی" است اما همه او را "هیرو" صدا می زنند.)
فعل call همراه با حرف اضافه after در ساختار زیر اینگونه استفاده می شود: "to call somebody/something after somebody/something"
"They called their first daughter after her grandmother" (آنها اسم مادربزرگش را روی دختر اول شان گذاشتند.)
فعل call همراه با حرف اضافه by در ساختار زیر اینگونه استفاده می شود: "to call somebody by something"
"We call each other by our first names here" (ما اینجا همدیگر را با اسم کوچک صدا می زنیم.)
2. call [فعل گذرا و ناگذر]
2. فریاد زدن داد زدن

گذشته: called,   گذشته کامل: called,  
مترادف:   announce cry hail

1. Please don't call in the hospital.

1. لطفا در بیمارستان فریاد نزنید.

کاربرد فعل call به معنای فریاد زدن
فعل call به معنای فریاد زدن یعنی با صدای بلند چیزی را گفتن یا داد زدن برای جلب توجه یک نفر است. فعل call در این مفهوم معمولا با حرف اضافه out استفاده می شود که همان معنای "با صدای بلند چیزی گفتن" است. مثلا:
"She called out to her father for help" (او برای کمک پدرش را با صدای بلند صدا زد.)
"He called out a warning from the kitchen" (او از آشپزخانه به همه با صدای بلند هشدار داد.)
3. call [فعل گذرا و ناگذر]
3. زنگ زدن تماس گرفتن، تلفن زدن

گذشته: called,   گذشته کامل: called,  
مترادف:   call up contact phone telephone

1. I called the police.

1. به پلیس زنگ زدم.

2. I've been calling all morning but I can't get hold of him.

2. تمام صبح را دارم تلفن می زنم ولی نمی‌توانم او را پیدا کنم.

3. She called me this morning at the office.

3. او امروز صبح در دفتر به من زنگ زد.

4. Your mom called last night when you were out.

4. مامانت وقتی دیشب بیرون بودی زنگ زد.

کاربرد فعل call به معنای تلفن زدن
فعل call به معنای تلفن کردن یعنی صحبت کردن با کسی پشت تلفن. مثلا:
"I called the office to tell them I'd be late" (من به شرکت زنگ زدم تا به آنها بگویم دیر میرسم.)
4. call [فعل گذرا]
4. فرا خواندن احضار کردن

گذشته: called,   گذشته کامل: called,  
مترادف:   summon

1. She called me into her office.

1. او مرا به دفترش فرا خواند.

کاربرد فعل call در مفهوم فرا خواندن و احضار کردن
فعل call در این مفهوم، زمانی به کار می رود که مثلا فردی که دارای رتبه و مقام بالاتری از شماست، بخواهد شما را ببیند و با شما صحبت کند.
5. call [فعل گذرا]
5. تشکیل دادن (جلسه)

گذشته: called,   گذشته کامل: called,  

1. The chairman has called an emergency meeting.

1. رییس جلسه‌ای اضطراری تشکیل داد.

[اسم]

1. call [قابل شمارش] [اسم]
1. فریاد بانگ، آواز (پرنده)

1. a call for help

1. فریادی برای کمک [فریاد کمک]

2. the distinctive call of the cuckoo

2. آواز متمایز فاخته

توضیحاتی در رابطه با اسم call
اسم call در این مفهوم هم به آواز و بانگ بلندی که از انسان سر داده می شود، اشاره دارد و هم آواز پرندگان.
2. call [قابل شمارش] [اسم]
2. تماس (تلفنی)


مترادف:   buzz phone call ring

1. Could you give me a call when you have time?

1. می توانید هر موقع فرصت داشتید با من تماس بگیرید؟

2. I got a call from Pete last night.

2. دیشب پیت با من تماس گرفت.

3. I'll take the call in my office.

3. من در دفترم تماس ها را جواب می دهم.

4. I've just got a couple of calls to make.

4. من فقط باید چند جا تماس بگیرم.

کاربرد واژه call به معنای تماس
واژه call به معنای تماس تلفنی برای اشاره به عمل صحبت کردن با کسی پشت تلفن دارد. این اسم با افعالی مانند make, give, get, receive, have, take به کار می رود که هر کدام معانی خود را دارند که در زیر به آنها اشاره می کنیم:
"to get a call from somebody" (تماس از کسی داشتن)
"to have a call from somebody" (تماس از کسی داشتن)
"to receive a call from somebody" (تماس از کسی داشتن)
"to give somebody a call" (با کسی تماس گرفتن)
"to make a call" (با کسی تماس گرفتن)
"to take a call" (تلفن جواب دادن)
"to return a call" (تماس تلفنی را جواب دادن) این مثال وقتی به کار می رود که کسی به شما زنگ زده و نتوانستید پاسخ بدهید و بعدا در فرصت مناسب به او زنگ می زنید.
3. call [قابل شمارش] [اسم]
3. ملاقات کوتاه ویزیت


مترادف:   short visit

1. I thought I'd pay Gary a call.

1. فکر کردم ملاقاتی کوناه با "گری" داشته باشم. [سری به "گری" بزنم]

2. The doctor has several calls to make this morning.

2. آن پزشک، امروز صبح باید چندین ملاقات [ویزیت] انجام دهد [آن پزشک، امروز صبح باید چندین نفر را ویزیت کند].

توضیحاتی در رابطه با اسم call
call در این مفهوم اشاره دارد به معاینه شدن یک بیمار توسط یک پزشک. این معاینه معمولا در خانه بیمار انجام می شود. یعنی پزشک به خانه بیمار رفته و او را معاینه می کند.
4. call [قابل شمارش] [اسم]
4. درخواست تقاضا


مترادف:   demand request

1. calls for the minister to resign.

1. درخواست ها برای استعفا دادن وزیر.

2. There have been calls for the senator’s resignation.

2. درخواست هایی برای استعفای آن سناتور وجود داشته است.

کاربرد اسم call به معنای درخواست
call در این مفهوم اشاره دارد به درخواست کردن از کسی و یا دستور دادن به کسی تا کاری را انجام دهد و یا به جایی بخصوص برود.
دانلود اپلیکیشن آموزش زبان + دیکشنری رایگان