[فعل]

to confess

/kənˈfes/

فعل گذرا و ناگذر

[گذشته: confessed] [گذشته: confessed] [گذشته کامل: confessed]

مشاهده در دیکشنری تصویری

1 اعتراف کردن

معادل ها در دیکشنری فارسی: اذعان کردن اعتراف کردن اقرار کردن مقر آمدن

مترادف و متضاد acknowledge admit deny

1.After hours of questioning, the suspect confessed.

1. بعد از ساعت‌ها بازجویی، مظنون اعتراف کرد.
2.He confessed that he had stolen the money.

2. او اعتراف کرد که پول‌ها را دزدیده بود.
3.She confessed to the murder.

3. او به قتل اعتراف کرد.
4.We persuaded her to confess her crime.

4. ما او را متقاعد کردیم تا به جرمش اعتراف کند.